تولوِِئن

تولوِِئن:

تولوئن (متیل بنزن یا فنیل متان) از هیدروکربنهای آوماتیک با فرمول شیمیایی C₆H₅CH₃ است که از واکنش یدید متیل با بنزن و آلومینیوم کلرید در شرایط آزمایشگاهی می توان آن را تولید کرد و در حالت طبیعی به مقدار زیادی در قطران زغال سنگ یافت می شود. تولوئن شامل یک گروه متیل متصل به حلقه بنزنی است که دارای خواصی مشابه بنزن است.

خصوصیات تولوئن:

• تولوئن مایعی صاف و نامحلول در آب با بویی شبیه بوی تینرهای رنگ معمولی است.


• تولوئن ماده ای آتش گیر است و خاصیت ضد کپکی دارد.


• تولوئن ماده ای سمی است؛ با سمیتی کمتر از بنزن.

موارد مصرف تولوئن:

• تولوئن برای بهبود کیفیت بنزین و همچنین در تولید مواد منفجره و سایر مواد شیمیایی کاربرد دارد. ماده ی منفجره ی معروف به نام تی ان تی، ماده ای است که از نیترودار کردن تولوئن به دست می آید.


• تولوئن به عنوان حلال در روغن ها، رزین ها، لاستیک طبیعی (مخلوط با سیکلوهگزان) و لاستیک مصنوعی، قطران زغال سنگ، آسفالت ، قیر و استیل سلولز (مخلوط داغ با اتیل الکل ) به عنوان حلال و رقیق کننده در رنگ های سلولزی و لعاب ها و به عنوان رقیق کننده در مرکب های فنوگراور سازی بکار گرفته می شود.


• یک ماده خام مهم برای ترکیب های آلی است. خصوصا ترتیب های بنزویل (Benzoyl) و کلرید بنزیلیدین (Benzilidene chlorides) ساخارین (saccharine)، کلرامین T (ChloramineT)، تری نیتروتولوئن، تولوئن دیایزوسیانات و بسیاری موارد رنگرزی.


• همچنین تولوئن یک جزء تشکیل دهنده ی بنزین هواپیما واتومبیل است.